Zapewne sporo słyszałeś o państwie, które nazywało się Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich. Czy chciałbyś się jednak dowiedzieć kilku krótkich informacji, zaczerpniętych nie z materiałów propagandowych jednej czy drugiej strony politycznej barykady, ale ze źródeł naukowych? Jeśli tak, zachęcamy do przeczytania tego krótkie wpisu.
1. W latach 30. Związek Radziecki przechodził dynamiczną industrializację, czym przykuł uwagę pogrążonego w kryzysie świata. Czemu? Jej tempo bowiem było aż 3 razy większe niż tempo uprzemysłowienia państw kapitalistycznych !
2. Skala dysproporcji w rozwoju świata kapitalizmu i jedynego państwa o gospodarce socjalistycznej była na tyle duża, że w statystykach gospodarczych z tamtego okresu oddzielnie podawano tempo wzrostu gospodarczego świata z i bez ZSRR, co znaleźć można np. w polskich rocznikach statystycznych z drugiej połowy lat 30.
3. Powojenne sukcesy gospodarki radzieckiej były nie mniej imponujące niż przedwojenne. W latach 1951-1955, a więc już na długo po zakończeniu etapu odbudowy, dochód narodowy ZSRR rósł w tempie 10,1% rocznie, a więc szybciej niż w RFN i Japonii – kapitalistycznych krajach, o których powiedziano, że doświadczyły wówczas cudu gospodarczego .
4. Te ekonomiczne sukcesy w połączeniu z planowym charakterem gospodarki pozwoliły na przeprowadzanie regularnych obniżek cen przy równoczesnym wzroście zarobków, w wyniku czego w latach 1949-1953 płace realne w ZSRR rosły w tempie ok. 14% rocznie , czyli dwa razy szybciej niż w Polsce za wczesnego Gierka.
5. Czemu więc doszło do stagnacji w latach 70., zakończonej ostatecznie rozpadem tego państwa? Otóż co zapewne dla wielu zaskakujące, demontaż gospodarki planowej rozpoczął się nie pod rządami Gorbaczowa, lecz Chruszczowa w 1957 roku, a do końca lat 60. radzieckie nominalnie państwowe przedsiębiorstwa funkcjonowały na zasadzie rentowności i same decydowały o alokacji zasobów.
