Głośne twierdzenia propagandystów głównego nurtu na temat „nieudolności” socjalistycznego budownictwa państwowego, niskiej jakości i niewydajności, stawiane od lat, bledną w obliczu faktów. Porównanie budownictwa w Polsce Ludowej i ostatnich trzech dekadach III RP jednoznacznie obala te absurdalne tezy.
Stawiając obok siebie budownictwo III RP z czasami PRL, wyraźnie widać niewydajność budownictwa w ostatnich trzydziestu latach. Socjalistyczne budownictwo państwowe wówczas służyło zaspokajaniu mieszkaniowych potrzeb zwykłych Polaków, oddając do użytku miliony mieszkań. Od początku lat 70. do 1980 w każdym roku budowano ich ponad 200 tysięcy. W szczytowym okresie, w 1978, wybudowano 283 tysiące mieszkań — po upadku Polski Ludowej, w najgorszym roku, liczba ta spadła do zaledwie 60 tysięcy. Po dziś dzień III RP nie dorównuje osiągnięciom PRL. Planistyka budowlana umożliwiała tworzenie przemyślanych osiedli i dzielnic, dostosowanych do potrzeb mieszkańców. Infrastruktura, obejmująca przedszkola, szkoły, sklepy i dogodne połączenia komunikacyjne, była integralną częścią tych osiedli.
Obecnie budownictwo skupia się na maksymalizacji zysków deweloperów, którzy wznoszą niskiej jakości „klitki” na jak najmniejszej przestrzeni, ignorując jakość życia, bliskość szkół czy sklepów. Przykłady patologicznego podejścia do budownictwa są oczywiste — mieszkania o powierzchni 15 m2, pozbawione infrastruktury oraz balkony i okna z widokiem na sąsiada. Warto też wspomnieć o licznych przypadkach ignorowania przez dewelopera bezpieczeństwa gruntu podczas stawiania budynku. Te w efekcie doprowadzały do poważnych awarii w infrastrukturze oraz narażały życie i zdrowie mieszkańców.
W przypadku firm drogowych obserwujemy wiele problemów, takich jak liczba pośredników, długotrwałe przetargi czy korupcja. Zamiast dbać o dobro społeczeństwa, liczy się jedynie zysk. Promowanie państwowego socjalistycznego budownictwa jest niezbędne, ponieważ budownictwo w socjalizmie służy dobru całego społeczeństwa, a nie interesom deweloperów. Taka filozofia sprawdziła się przy budowie stoczni, kopalni i innej infrastruktury, która przyczyniały się do odbudowy polskiego przemysłu po wojnie.
Polska Partia Robotnicza postuluje odbudowę polskiego przemysłu, w tym stoczniowego i wydobywczego, poprzez socjalistyczne państwowe budownictwo. Tylko taka droga może zagwarantować silne państwo, a także godne warunki życia oraz odpowiednie mieszkania. Socjalizm staje się kluczowym narzędziem naprawy polskiego społeczeństwa i odbudowy przemysłu, które są niezbędne dla naszej przyszłości.