Dziś, 4 czerwca, mija 34 rocznica tzw. “częściowo wolnych wyborów” – dnia, nad którym rozpływają się parlamentarni politykierzy “od lewa do prawa”, który, jak mówią, był ostatnią prostą do prawdziwie demokratycznej i niepodległej Polski. Ale jaka to demokracja, jaka to niepodległość?
Skutki przemian 89 roku, popieranych przez dużą część społeczeństwa omamioną wizją “wolności” i lepszego życia, daleko odbiegły od wyobrażeń – ostatecznie obnażyły zakłamanie i prawdziwą naturę takich ruchów jak Solidarność. Zniszczenie socjalizmu i restauracja kapitalizmu w jego najobrzydliwszej neoliberalnej postaci, na modłę interesów zachodnich koncernów i mocarstw, elit finansowych i prywaciarzy – to były cele “walki z komuną”, to kryło się pod pięknymi sloganami wolności i solidarności.
Rozkradziono polski majątek narodowy, zniszczono rodzimy przemysł – zamknięto huty, stocznie, kopalnie, pogrzebano przemysł samochodowy i przemysł lekki. Państwowe przedsiębiorstwa, w ramach masowej prywatyzacji, rozgrabiono i sprzedawano za bezcen za granicę, rujnując dorobek całych pokoleń. Zlikwidowano PGR-y i zniszczono polskie rolnictwo, wpędzając w nędzę miliony mieszkańców wsi.
Wraz z powrotem kapitalizmu powrócił czas wyzysku i pogardy dla pracowników. Prywaciarze i koncerny zaczęły bogacić się kosztem pracujących, okradać ich z owoców ich pracy. Polskę zalał kapitał zagraniczny, który od lat zacierał ręce na tanią siłę roboczą i nowe rynki i dla którego, rujnując polską gospodarkę, szeroko otworzono drzwi. Nasz kraj stał się kolonią zachodnich mocarstw i ich kapitału, montownią Europy bez własnego przemysłu w pełni podległą politycznie Zachodowi, co od ponad 30 lat udowadniają kolejne rządy.
Taka to demokracja, wybierać między złodziejami, taka to niepodległość, w zachodnich interesach.
Parlamentarni politykierzy od 89 roku po dziś dzień stają w obronie interesów wielkiego kapitału, elit finansowych i koncernów, sami biją się o to by dostać się do koryta i jak najwięcej nachapać. Dlaczego, po tylu latach, Polacy wciąż dają się mamić, dlaczego wciąż popierają jednych złodziei przeciwko drugim, dlaczego się im nie sprzeciwią?
Ostatni przykład, dzisiejszy marsz Tuska – skąd wokół niego tyle krzyku? Skąd tyle poparcia? Polacy zapomnieli o korupcji, złodziejstwie, latach afer? Walczyć przeciwko drożyźnie – tak. Walczyć u boku jednego złodzieja przeciwko innym – to jak leczyć dżumę cholerą.
POLACY! NIE DAJCIE SIĘ OSZUKIWAĆ I OKRADAĆ! PĘDZIĆ PRECZ ZŁODZIEI I KRĘTACZY!